5 Temmuz 2011 Salı

zor işler bunlar.

kanser hastalarını ne onkologları ne radyologları ne de hemşireleri anlar. kanser hastalarının psikolojileini sadece ve sadece aileleri ve çok yakınları anlar.

insan her şeye alışıyor bu hayatta. giden sevgilisine, arkadan vuran dostlara, sevdiklerini özlemeye...Her şeye...alısmak ıstemedıgım tek sey onun yoksunlugu olur. sadece yanımda olsa yeter. onu anlayan ve seven ınsanlarla cevrılıyse hastalar daha cabuk ıyılesıyor. sızı anlamayıp suclayanlar ıse gıtse de oluyor. sadece yazmak ıstedım.

2 yorum:

SeLeN dedi ki...

Alışamadığım tek şey onun yokluğu. Anlamak ne kelime elimden tek bir şey bile gelmedi çoğu zaman. Sadece elini ellerimin arasına alıp birazcık daha birlikte kalabilmek için dua etmekten başka...
Eğer benim de bi kızım olursa, onu öyle çok fazla sevmicem.
Ki... ayrılması zor olmasın...
Sadece eklemek istedim.

.: Renkli Bilezikler :. dedi ki...

selencim kesinlikle çok haklısın. benim bir ablam vefat etti biri de hasta şu anda..neler çektiğimizi anlarsın biraz ama hastalıktan çok insanlar da yoruyor:(